روايه بقلم مروه المحمدى

فلاحى وعصبه على رأسها .. نظرت الى عمر مبتسمه وقالت 
تؤمر بحاجة تانى يا بشمهندس
هز عمر رأسه دون أن ينظر اليها وقال 
لا شكرا
خرجت الخادمة .. وظلت ياسمين ساهمه .. نظرت الى عمر قائله 
هى البنت دى بتشتغل هنا 
أيوة
بدا عليها التردد .. كان عمر يرد بلامبالاة وكأن الأمر لا يمثل له أى أهمية .. فنظرت اليه وقالت 
يعني انت وهى عايشين فى البيت ده لوحدكوا 
نظر اليها عمر وبدا مستغربا سؤالها ثم قال 
أيوة
ترددت قليلا ثم قالت 
هى جديدة هنا 
لأ شغاله هنا من شهور
بدا شاردا ثم قال بضيق 
شعرت ياسمين بالڠضب يتصاعد بداخلها .. وتوقفت عن الأكل .. نظر اليها عمر بدهشه قائلا 
مالك .. مش بتاكلى ليه
حاولت تمالك أعصابها وقالت بهدوء 
مفيش شبعت
تفرس فى وجهها .. ثم قال 
شكلك مضايق .. ايه اللى ضايقك
نظرة اليه نظرة حادة .. ثم قالت وهى تنهض 
بعد اذنك أنا طالعه أوضتى
تركته .. ودخلت غرفتها .. جلست
على السرير وعينيها تشعان پغضب مكتوم .. بحثت عن هاتفها واتصلت ب سماح التى قالت بدهشة 
فى عروسة تتصل بصحبتها يوم صباحيتها على الصبح كده
قالت ياسمين پحده 
لا أنا عروسة .. ولا دى صبحيتي 
قالت سماح مستفهمه 
ايه اللى حصل شديتوا مع بعض
قالت ياسمين بحزن 
أنا كنت واثقة اننا مننفعش لبعض .. كان قلبي حاسس .. احنا عمرنا أبدا ما هنقدر نفهم بعض .. ولا نعيش بإسلوب بعض 
طيب اهدى وفهميني اللى حصل
صمتت ياسمين قليلا .. كادت أن تقص عليها أمر الخادمة التى تبيت ليلها فى نفس البيت مع عمر بمفردهما .. وهو لا يرى بأسا فى ذلك .. ويرى الأمر عادى جدا .. لكنها أحجمت وقالت بصوت خاڤت 
مش هقدر أحكيلك يا سماح .. مهما كان هو زوجى دلوقتى .. ومينفعش اتكلم عنه وحش مع حد
قالت سماح 
خلاص براحتك .. طيب نتكلم فى المشكلة القديمة اللى أنا عارفاها فعلا .. موضوع الحريق ومرات الغفير .. انتى حسه بإيه دلوقتى بخصوص الموضوع ده
قالت ياسمين بحيرة 
مش عارفه 
قالت سماح 
ياسمين ليه متحطيش احتمال ان البنت اللى اسمها ولاء دى بتحاول توقع بينك وبين عمر عشان تمنع جوازتكوا
قالت ياسمين بحيره 
وهى ايه مصلحتها فى كده .. هتستفاد ايه لما تمنع جوازنا
تستفاد انها تخرب عليكي يا ياسمين .. مش هى كانت بتحب عمر .. ممكن أوى تكون غارت منك وعملت الفيلم ده عليكي عشان متتجوزيش حبيبها .. ياسمين مش كل الناس طيبة زيك .. فى ناس مؤذية جدا وعايشة على أذية الناس .. زى مصطفى .. وزى اللى اسمه بسطويسي ده .. وزى مها .. مش

كل الناس طيبة وتعرف ربنا يا ياسمين
صمتت ياسمين تفكر قليلا ثم قالت 
والورق اللى جابتهولى من المستشفى والراجل اللى شهد 
قالت سماح 
سهل أوى لو ليها حد معرفة فى المستشفى تخليه يضربلها الورق أو هى بنفسها تاخد منه ورقة فاضية وټضرب التقرير .. مش هى دكتورة يعني تعرف كويس عن اصابات الحروق .. وتكتب تقرير مية مية وتديهولك على انه التقرير اللى جابته من الاستقبال .. أما بالنسبة للراجل .. ممكن يكون اتلخبط بين عمر وبين واحد تانى .. أو هى قالتله انه يقول ان الراجل اللى كان مع مرات الغفير يبقى عمر .. لكن عمر ملوش علاقة بالموضوع أصلا
قالت ياسمين 
طيب والحړق اللى فى ايده .. واللى مرضاش يقولى سببه 
ممكن يكون اتحرق من أى حاجه مش شرط نفس الحريقة دى .. يعني ممكن اصلا يكون الحړق ده فى ايده من قبل موضوع حړق البيت .. ولاء استغلت الحړق اللى فى ايده عشان تقنعك انه له دور فى حكاية مرات الغفير
فكرت ياسمين فى كلام سماح قليلا ثم قالت 
لازم أتأكد بنفسي
ازاى 
قالت ياسمين فجأة 
متعرفيش محامى كويس هنا 
محامى ! .. عايزاه ليه
تعرفى بس ولا متعرفيش
أعرف محامية كويسة .. مرات صاحب أيمن عرفنى عليها وهى ست كويسة أوى وشاطرة
قالت ياسمين بلهفة 
كويس أوى .. أنا عايزاكى تخلى المحامية دى تحاول توصل للورق اللى فى المستشفى وأنا هديكي اسم المستشفى واليوم اللى حصلت فيه الحريقه .. وهى محامية يعني أكيد لها طرق توصل بيها للورق ده كمستندات أكيد بتحتاجها فى القضايا بتاعتها .. وشوفى أتعابها وأنا هدفعهالها 
قالت سماح بشك 
مش عارفه .. طيب ما تواجهى عمر
قالت ياسمين بيأس وسخرية 
أواجهه أقوله ايه .. أقوله انت زنيت بمرات الغفير اللى كان بيشتغل عندك .. وهو طبعا هيقولى أيوة .. وېخرب بيته بإيده .. ويهد جوازه بنفسه .. وهو عارف وواثق انى لو عرفت حاجه زى كدة مستحيل أكمل معاه !! .. أكيد طبعا هينكر يا سماح .. انتى مشفتيش مصطفى لما والدى كان بيواجهه بخيانته .. فضل يحلف بالله انه مظلوم وان البنت بتفترى عليه .. لحد ما بابا قاله على المحادثة اللى شوفتها بينه وبين البنت دى ساعتها مقدرش ينكر .. لان كان فى معايا دليل.. أنا لو روحت واجهت عمر وكان فعلا هو مذنب .. أكيد هينكر